ادامه ي عكس ها اينجا

راستش دیروز که آمدم این پست پایینی را نوشتم فکر میکردم امروز پنج شنبه است معلوم میشود این امتحانات پایان ترم با این درسهای مهم باعث شده تا حسابی قاطی کنم خوب الان هم نمی دانم که مثلا چرا آمدم دارم یادداشت مینویسم اصلا شاید کسی متوجه سوتی ام نشده باشد اما خودم که متوجه شده ام ولی الان دیگه مطمئنم که فردا جلسه ی انجمن برگزار میشود چون پنج شنبه است اما هوای ماکو واقعا سرد است نمیدانم بچه ها توی این سرما چطور می آیند
هیچ کداممان هم که ماشین نداریم البته جواد موسی زاده وانت دارد ولی خوب آن به درد تابستان میخورد که به قول خودش مهندس های انجمن را -اکثر بچه های انجمن فرغ التحصیل یا دانشجوی مهندسی کشاورزی اند -پشت وانت سوار کند افشین حسین زاده هم که ماشین باباش رو زده به دیوار
چقدر دلم میخواست که میتوانستیم برای انجمن برای بچه های انجمن سرویس بگیرم که راحت بیایند و بروند
ولی حیف

چند دروغ قشنگ را که دیگر باید بشناسید و اگر نمی شناسید تا دو سه هفته ی دیگر خواهید شناخت هم آن را و هم بهروز اسماعیل زاده را که نمی خواهم بگویم بهترین شاعر ایران است اما می دانم که یکی از بهترین های شعر ایران استاردیبهشت امسال که توی نمایشگاه تهران با آقای قاضی مدیر مسئول انتشارات قاضی آشنا شدم خودم را کشتم تا بلااخره توانستم بهروز را راضی کنم که چند دروغ قشنگ را بدهد که همه بدانند که شعر ایران هنوز هم زنده استدو هفته ی قبل بود که خبر دار شدم : برای شعر های بهروز برای چهار تا از بهترین شعر هایش اصلاحیه زدند که زبانم لال مگر با خدا هم می شود عکس یادگاری گرفت .برای من و آن هایی که خودکار قرمز دستشان است و پول میگیرند تا خط یزنند شاید که نه حتما عکس یادگاری با خدا کفر است ولی برای شاعری که از جنس آینه است ....نمیدانم ولی با این وضع فقط یک چیز را مطمئن شدم که حالا حالا ها داستان چاپ شده ای نخواهم داشت

امروز پس از یک ماه در جلسه ی انجمن نویسندگان ماکو شرکت کردم تا بچه های انجمن را که همه شان دارند جاو میروند ببینم و امیدوار شوم به آینده ای که در انتظار آن هاست هرچند توی این یکماه که گذشت همه ی زحمت انجمن با بهروز اسماعیل زاده و افشین حسین زاده بود اما نباید غافل شد از بچه هایی که ثابت کردند انجمن دیگر جایگاه خودش را یافته و بدون شک اگر مثل امروز با شوق و شور باشند میتوان امیدوار بود که از انجمن نویسندگان ماکو چند نفر به دنیای داستان ایران معرفی شوند
به هر حال شاید بتوانم یکماه دیگر دوباره بین بچه ها باشم و بعد هم خوشحال باشم که تلاشهایم توی این چهارده ماه جای دوری نرفته است

بلاخره پس از اينكه مدتها با غولي به نام بلاگفا كار كردم به اين نتيجه رسيدم كه سيستم هاي ايراني هنوز بايد خيلي بگذرد كه بشوند چيزي مثل بلاگر !!! هرچند كاركردن با بلاگر هم مشكلات خاص خودش را دارد ولي خوب هر چه باشد بهتر از اين اعصاب خورد كني هاي بلاگفا است! مهم نيست كه كجا هستم ولي براي من خيلي مهم است كه هر جا بروم محاكمه شوم .